Hafıza Kaybı Şiiri - Knight Errant

Hafızamı kaybetmişim geçenlerde, nasıl olduysa
Araba mı çarpmış ne...
Hatırlayamıyorum hala nasıl olduğunu
Ama çok şükür aklım yerinde şimdi.

Yitirince hafızamı çok uğraştı sevenlerim
Beni geri getirmek için dünyaya
Annem geldi önce, dedi ki;
“Yavrum bak sana yemek yaptım.”
Sarı renkli, ufak taneli bi’şeydi
“Bunun adı ne? ” dedim
Bana “Makarna, yavrum.” derdemez sordu;
“Hatırladın mı kim olduğunu? ”
Kim hatırlamış makarnadan kendini ki ben hatırlayım!

O gidince kapanmadı kapım, girdi babam içeri
Elinde dikdörtgen, renkli, ufak bi kutu!
“Canım oğlum, bak sana ne aldım, dinlersin.”
“Ne o elindeki baba? ” dedim
“Kaset caım, Tarkan’ın kaseti! ” dedi ve ekledi
“Hatırladın mı şimdi şimdi kim olduğunu? ”
Ah babam, Tarkan’ın kendine hayrı var mı ki bana olsun?

Çok geçmedi, bi baktım karşımda abim
Elinde bi dergi, üstünde çıplak insanlar
“Al oku len, kendine gelirsin! ”
“Abicim o ne elindeki? ”
“Hadi hadi zampara, sen bilirsin sen! ”
Ya git be abi, sapık mıyım ben?

Öyle böyle uğraşırlarken, getiremediler aklımı yerine
Dostlarım, ailem, arkadaşlarım...
Sonra hiç tanımadığım bi kız geldi yanıma.
Böyle kızıl dağınık saçları bi de masum bir yüzü vardı
Oturdu, konuşmaya başladı;
“Sen, sen beni çok severdin, hemde çok.
Hep şiirler yazardın ve geceleri uyuyamadığını söylerdin,
Beni düşünmekten...
Hatta ilk buluştuğumuzda bir kolye almıştın bana,
Bak işte, o da burda!
“Senin adın ne? ” diye sordum
“Gülcan” dedi gülerek.
“Hadi söyle lütfen, hatırladın mı? ”
Nasıl unuturum be birtanem?
Nasıl unuturum?