Hafıza Şiiri - Salim Gümüş

sen karanlık bir ormansın bulanık akar senin suların bakışların bir boşluktan döner geriye... teninde korsanların hazine haritaları çizilidir senin. yağmalanmış ülkelerin kanını taşır. hiçbir sevişmenin silemeyeceği sen bahar sanırsın aldatır kış bile değil, hangi -kış yollar sana çıkar- sen bir sonbaharsın döküldükçe yaprakların çıplaklığın kanar... ötücü kuşlar konuşur dallarında sen neşeli şarkılar sanırsın ağıttır bir aşka... geri alıyorum denizde sektirilmiş bütün taşları unutulmuş bir kumsala bırakıp gidiyorum bir taş durup duruyor yüreğimde onu fırlatıyorum aylı bir gecede deniz fenerinin dibinde duruyorum sen karşıda denizdesin yaktım feneri gel sen gidiyorsun odaları sana terkediyorum çıkmaz sokakları sana kentin bütün kırlarında sana seslendim sen gidiyorsun