Hafız-( Aşk-nâme ) Şiiri - Hamiye Gül

Ah bu öyle bir iç çekiştir ki hafız,
Acısı da,sızısı da çekilir gibi değil.
İstırabın tek katresine benzemez
Hicranı içer, çekersin de çekersin;
Ruhundan geçersin.

İliklerini sıyırır acı inceden ince;
Ama mutluluk kanat taktırır
O küçüçük kalbine,
Aşık kelebekler gibi gezersin;
Bir deli divaneye dönersin.

Yaklaştıkça uzaklaşır yollar,
Buza dursan hasretle akarsın
Dağların doruklarında salınır da,
Yanardağ mağmalarıyla yanarsın;
Tüfleriyle uçarsın.

Uzatsan elini hayâle kapılır,
Tutup dokunsan af anam seraba dönersin!
Ah o güzel son bakışta kalıp,
Yaşadığın herşeye rağmen,
Ey âşk sensin dünyaya değer dersin!

Döndüm Mecnun'a mâbedi aşkta,
Ben içmişim şarabı kutsal sunaktan...
Bedeviler gibi yaşar dururum ama
Ölmeden öldüm be hey hafız,
Git aşıkıma söyle artık derdimi bilsin.