Hafik Şiiri - İlyas Memiş

Sivas’ın hemen ötesi.
Sakin, şirin bir ilçesi.

Küçük fakat eski bir yer,
Tarihi tarih öncesi…

Bir tahıl ambarı ova,
Bir mandıradır yöresi.

Ortasında Kızılırmak,
En değerli hazinesi.

Bir başka diyar Tozanlı,
Bir başka Aktaş bölgesi.

Dağları çiçek, rengârenk...
Balları olur enfesi.

Yunus’un, Hacı Bektaş’ın
Gönüllerde mefkûresi.

Gölleri var büyük, küçük…
Yolları var der neresi…

Bir gizemdir Hafik Gölü,
Büyüler gören herkesi.

Yazları tam bir sayfiye,
Kışları bitmez çilesi.

Dağlar ıssız, yaylalar boş…
Kesilmiş kavalın sesi.

Tenha tenha, mahzun köyler…
Kalmamış eski neşesi.

En büyük sorunudur göç,
Ve en büyük güvencesi.

Tepeleri delik deşik,
Tarih dolu her köşesi.

Osmanlı’nın Selçuklu’yla,
Başlar burda tarihçesi.

Asırlardır pak bağrına,
Düşmemiş düşman gölgesi.

Osman Gazi’nin burada,
Yükseldi ilk abidesi.

Hafik hoş, kadim bir ilçe,
İşte kısa hikayesi.

Ekim 2009