Hafif meşrepli edalar kentinde
Bir dar vaktin ikindisiydi işte yaşadığımız
Ki bulutlar siyaha siyaha kaçar,
Esmer bir fahişe kendine has tarzıyla kahkahalar atardı...
Ben kalkıp bir son vermek isterdim bu garip hezeyana
Bir son bu köhne düzene!
Lakin hiç dermanım olmazdı
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta