Hafif meşrepli edalar kentinde
Bir dar vaktin ikindisiydi işte yaşadığımız
Ki bulutlar siyaha siyaha kaçar,
Esmer bir fahişe kendine has tarzıyla kahkahalar atardı...
Ben kalkıp bir son vermek isterdim bu garip hezeyana
Bir son bu köhne düzene!
Lakin hiç dermanım olmazdı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta