Hafif meşrep bir aşk'a Şiiri - Tarık Erk ...

Ne hafif meşrepti aşkımız,
Sen kaçar ben kovalardım.
Geceleri beraber ısındığımız,
Mum ışığında sarıldığımız,
Dudakların susup, gözlerin konuştuğu,
Ayıpsız, yasak aşkımız;
Bitti bak! ısınmıyor bacaklarım,
Yanmıyor ellerim; soğudum.

Gözlerim, açılmamış lambalar gibi sönük.
Gözlerim ki kıvılcımsız, matemli.
Seni kendime eklerken, kendi adımı unuttum sonunda
Ben sana güneş gibi tutuldum.
Gözlerimden yağmur yağdı, yokluğuna.

Acımı düşlerimde kuruttum,
Astım kendimi üryan yatağıma.
Yatarım upuzun çarmıha gerilmişçesine.
Yalarım kendi göz yaşlarımı kan-ter içinde
Susamış bir kedi gibi …

Düşlerimde kah senle yaşadığım bu anaforlar,
Şarap paramı çıkarmak için değil, bakma sen bana.
Sana soyundurduğum bu satırlar,
Aşkımdan büyük değil, kelimeler yetim,
Naçar kalırmışçasına tecavüzlerine uğradım.
Seni bin sevip bir sevmemenin…

Ne hafif meşrepti aşkımız,
Bedenlerimizi ansızın beraber çaldığımız,
Bir piyanonun tuşlarıydı tırnakların.
Önce do sonra mi ardından sol, sonra yine mi
Ne kadar da bizdik seninle değil mi?

Aşk patlar gökyüzünde mavi,
Güneş bakabilirsen sen yine sarı,
Yağmur ıslatırsa bastığın toprağı mis
Sen kalkarsan mezarından gelirsen yatağıma,
Daha yaşlanmış bulacaksın ellerimi,

Korkunç bir yalnızlıktır gidişin, saklayamam
Gel ki dudaklarım sussun ıslak kirpiklerim söylesin
Yıldızlar gibi uçuşurken saçlarımda aklar,
Aynı soğuk mermerin altına bende gömülmüş gibiyim.

Düşürdüm düş kurduklarımızı düşlerimden,
Eski bir fotoğraf’ın var elimde; hani hiç sevmediğin.
Çağırır gibisin her gece beni yanına
Sevdadan mıdır kim bilir buncadır yitikliğim.

Ne hafif meşrep bizim aşkımız,
Ben soyundum sana sen yoksun.
Cümle alemden seni saklasamda
Elvedam olmadı hiç...

03.08.2006- Tarık Erkutlu - Üsküdar
__________________