Hafif Değildi. (2) Şiiri - Suna Aras

3

Bazen berbat bir öfkesin kızdırılmış iki göz
Bazen bir tutam ipek
Sanki sabah güneşisin çiçeklerin üstünde
Ne bileyim bin bir çeşit huyunla
İnsansın işte.

Seni gülümserken çok seviyorum
Sabah dingin bir yüreğin o uzun huzurunda
Hele de gecemiz güzel geçmişse
Çılgın bir yorgunluğun ortasından öyle biz
Hala elin elimdeyse soluk soluğa
Bir atacak gibi gelir bir ömür yüreğimiz
Öylece yüz yüze güzelleşiriz.

Dur seni geçireyim
İyice sarıl bana sil hüznümü öyle git
Bu geceki gecemizden bir daha da istemem
Gelirken yolda düşür ya da unut dolmuşta.

Huyunu suyunu rengini içtim
Beni bırak ben kalayım iki sen fazla gelir
Ömrümüz dar sevdiğim
Aşk adına konuştuğumuz yeter
Sözü ona bırakalım ne dersin.

4

Bak bozlak söylüyor biri
Düzlük ve ay ışığı
Sadece bir kavak çok uzaklarda
Üstümü ört sırtımı iyi sıkıla
Yüreğim ateş böceği
Çekilmiş çocukluğumla aramızdaki yıllar
Ne yüzümde çizgi kalmış ne dünyamdaki ağrı
Çay başında çimmişim yıldız düşmüş canıma.

Bu sarsıntı neyin nesi bu tren neden durdu
Dur nereye gidiyorsun çiğneyip gözlerimi
Beni böyle bırakıp bu ürkek yüzle

Henüz bitmedi gece
Düşler yorgun düşmedi
Ben yorulmadım
Tarihte dolaşmak incitti beni
Yüreğimdeki sızı oralardan kalmadır
Gide gele yılların yollarını eskittim
Bu acının ağrısını hiç bir yerim almadı
İplerini boynunda gezdiren çocukları
Anaların koynuna
Leyleklerin getirdiği masallar taşımadı,
Yar...

Tut masa devrilmesin

Asabilir misiniz aşkı da
Kırmızı yakalı kurbağalar.