Hafakanlandığım Andayım Şimdi!

Efkârlandım yine, bastı karalar
Ben; bana darıldım, küstüm Vallaha
Yine öğle oldu yandı çıralar
Çıkan dumanında istim billâha

Güneş indi sıra dağlar ardına
Çare var mı bu derlinin derdine?
Devâ vermez mevcûdat namerdine
Masiyetle gidecektir Âllâh’a

Karanlık; bir hâin ana gibidir
Kucaklayıp sıkar şiddetle bir, bir
Tecelli i kader ne denebilir!
Lüzûm yoktur eyvaha, ah’a, vah’a

Gündüzleri dilimizde türküler
Geceleri karanlıkta berkiler
Uyur iken kuşlar gibi kerkiler
Amel ile kavuşulmaz felâh’a

Kıvrılıp da giden ırmağa bakar
Bakmasak da olur devamlı akar
Gör gürlemek ister şimşekte çakar
Zannederler yapıştılar silâh’a

Hafakanlandığım andayım şimdi
Tarafsız değilim yandayım şimdi
Esâme; Hizbullâh handayım şimdi
Ölürüm bu yoldan dönmem Tallâh’a

Kartal gibi süzülürken havada
Ceylan gibi seyrederken ovada
Sanki okyanusun içinde ada
Kâf dağını püskül yapar külâh’a

İSLÂMİ: bilirsin Beşerdir bu yâ
Uyanır uykudan gördüğü rüyâ
Sanki hakîkatte yaşamış güyâ
İdrâk olsa Secde eder İlâh’a