HAFAKANİ
Bir noktaya düştüm ki;
Yüzüm öne çevrili,
Gözümse bende değil!
Ufkumu görsem bile,
Sonucum elde değil!
Belli değil sağım-solum!
Gitsem, gidecek yolum!
Boşta durur hep önüm
Bilmem ki nedir yönüm?
Arkam doludur ama
Takat yok yaslanmaya!
Başımdan gök alınmış!
Ayağım yere batmış!
Dilim-dilim benliğim
Lâkin tek parça tenim!
Dil, konuşmamı bekler
Kulak, kaçmamı ister!
Kalsam kahırlara ban
Kaçsam açmazlara yan!
“Evet”im hayıra inat
Hayrımı ziyana kat!
Zaman silinmiş gitmiş
Gece-gündüzle birmiş!
Bu silinmiş yordamda,
Bir tuhaf seyirlik ki;
Yok ne düzü, yokuşu,
Düşsem bile, inişi! ..
(Denizli, 3 Kasım 2006)
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!