Hadsizleşen Nefsime Şiiri - Nebi Ünler

Cevap verin; Kadın’dan, güçlüyse atam Adem,
Tanrı’nın Cennetin den niçin kovulmuş madem?
Figüranız biz, baştan yazılmış hikâyemiz
Emanet bir canım var, süresi sırlı vadem!

Muktedir oldum sanan, aynaya bakıp sorsun,
Zorlasın idrakini, birazcık kafa yorsun…
Gülümsüyor olmalı, görülemez o gören
Niye düşene gülmek, cana muteber olsun!

Duyduklarımdan daha çoktur duymadıklarım
Gördüklerimden daha çoktur görmediklerim.
Ukalalıktır bence, şairim diyebilmek
Yazdıklarımdan daha çoktur yazmadıklarım.

İçimde lavlı girdap, dışta buz, içte közüm
Diğer yarım yok diye, dünyayı görmez gözüm
Aciz bir günahkarım, tanrım bağışla beni
Unutmak istedikçe, gönlüme geçmez sözüm

Ben neyim, ben kimim ki? Aynam seni kırayım
Yılgın Yağmur düşüne, yorulmuş hatırayım…
Bildikçe çoğalırken, henüz bilmediklerim
Hadsizleşen nefsime, çuvaldız batırayım.

Aşiyansız, 29.12.19 – 14.38 Y.Y.