Ruh-ı revanım,
Senin yolunda,
Takatim yok.
Bir yudum suya muhtaç
Yürüyorum,
Önümü görmeden.
Neye saplandığımı bilmeden,
Revacasına yürüyorum.
Kimseyi dinlememenin acısını
Çekiyorum.
Sesim çıkmadan ,
İçime içime
Çekiyorum...
Bir keman ağlıyor içimde
Durmaksızın,
Akşamdan sabaha.
Hadsizlik miydi,
Seni sevmek?
Çocukluk mu?
Korkaklık mıydı,
Unutmak?
Çok soru var şair.
Çok da küfür var.
Hay ben böyle işinden girip,
Kökünden çıkıverdiğim.
Ağzıma dolanan bunlar,
Gönlüme dolananları ,
Ne sen sor,
Ne ben söyleyeyim....
Ufukta kızıl bir rüzgar peydahlanınca,
Ben de geleceğim,
Yar diye bağrına.
O zaman,
Yolum bitmiş olacak,
Takatimin ucunda.
Karanfiller dökülmüş olacak
Yollara.
Bir hadsizlikte sen yapıver isterim.
Sevgine,
Yüreğine talibim.
Hadsizim....
Kayıt Tarihi : 15.5.2022 22:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!