Yarınlarıma tuz basan hadsiz kader,
Yetmedi mi bunca dağlamaların?
Yine yar diye hediye ettiğin,
Adamın beni ağlatmalarını izledin.
Bu kadar mı kıskanıyorsun beni?
Alacağın başka bir şey kaldı mı?
Şimdi nasıl da zevkle izliyorsun acılarımı,
Yine çaldın son sevgi kırıntılarımı.
Sana inat bir daha sevmeyeceğim.
Yitirdiklerimi eline vermeyeceğim.
Çek artık ellerini yakamdan,
Kalan sevgi kırıntılarımı temizleyeceğim.
Evet hadsiz kader.
Bunca hadsizlikten sonra,
Bırak artık beni bana.
Yarınlara umutla bakıyor bu gözler.
Sen istediğin kadar hadsiz olsan da KADER…
Kayıt Tarihi : 19.11.2009 21:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yasal hakları mevcuttur

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!