Hureyre, nakleder ki Rab, azabı yasaklar,
Karınca dahi olsa merhamet emri var…
Ta eski bir devirde geçen bir hikâyedir,
Öfkelenme sonucu bir kusur işlenmiştir…
Karınca ısırınca kul buna sinirlenir,
Yakılma işlemine Rab’bimden emir gelir…
Seni ısırdı diye bir ümmet mi yakılır?
Tespih eden ümmete bu azap reva mıdır?
Kıyaslama yapsan dahi ortamlar çok gelişti,
Sıkıntı çok azaldı öfkeler hiç geçmedi…
Bunlar hayvan hakları dinimizin özünde,
Hadis-i Şerifler var dinin yüceliğinde…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 6.2.2016 06:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaynak: Hadis No: 1982 Ravi: Ebu Hüreyre’den yararlanılmış olup Buhari, Cihad 152, Bed'ü'l Halk 14; Müslim, Selam 148, (2241): Ebu Davud, Edeb 176, (5266): Nesai’den bilgilenilmiştir…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!