Hadi Yas Tutalım Şiiri - Mehmet Şah Erincik

kaybolan ilk kitaptan alıyorum kelimeleri, çünkü
yapabilirsem güneşe döneceğim
ve romalı bir askere satacağım elimdeki biletleri
ağzımı bozarsam üstüme teneşir filan geçirirler, olurum
ölü kokusu siner odaya, fena mı olur diri vardır demek duyumsadığım
ölüye gülsem de hadi yas tutalım
sen şu köşedeki ağlayan ol ben karşına geçeyim
sen içimden geçersin şeytan ikimizden geçer
üç kişiden bir ordu kurulmaz mı, yas tutalım

seninle şiirleri hep ezber okuduk, lorca’dan, arif ’ten
aynı masada oturunca hep beraber kalktık, yunanlı olsam
önünde diz çöktüğüm sappho olurdun, biz ortadoğu’yu seçtik
bu yüzden ismin katyuşa’dır biz israil’i sevmeyiz
ellerimizde şu çizgiler, işte onlardan ve içimizden geçen mephisto’dan
biz sahi hep üç kişiyiz, birini öldürdük mü iyi olur
yas tutalım

ilk önce hiçbiri yoktu o kitapta yalnız bir ıslaklık vardı sonra dedim
güzel gidiyor, orman güzel, dağ güzel
benim kalbim bir buçuk atıyor
seninki bir buçuk. üçümüz birden katlansak dünyaya
musafir’in dergâhında yalnızlık iki el etmez

bütün inkârlar burada toplandı bizi kâfir ilan ettiler
yalnızlığımız oradan başladı, hiç beklemediğimiz yerden
senin ismini yezida koydum, hadi ateşi çağır
güneşi selamla, bir yas tutalım