Hadi, Vur Beni Bitsin Bu Filim...... ...

HADİ,VUR BENİ BİTSİN BU FİLM

sevdiğim yok yakınlarımda
gün bitti karşı dağlarda ama birde şu yüreğe sorsa,keşke…

zamanın ince,küçücük bir köşesinde
engellerin içinde izole edilmiş bir soluk gibi,
geceyi tutmuş yakasından sallıyor rüzgâr
bense,
sensizlik köprüsünden geçiyorum; ağır-aksak…
soluğunu hissederek
gitmemin mümkünsüzlüğü anlardayım
sabrın alfabesiyim
pembe sayfalarım buğulanıyor
gözlerimdeki ilkbahar tomurcukları üşüyor
örtündüğüm hüzne sarılıyorum sıkı sıkıya
sana çakılı kaldım
neresindeyim hayatın..?
yüreğimin rengini değiştirecek anahtar sende,biliyorsun…
bir kere yıldızlarda değdi gözlerimiz birbirine
hadi,tut kalbimden,kaldır yerinden,taşı yüreğine…
tozlardaki sessizlik gibi sonsuza dek sessizce yaşayalım birlikte
şimdi farkımda olmadan kimse …
hüzünlü geceyi göz bebeklerime taşıyorum
Sensizliğimi gömüyorum usulca acılarıma
saçlarımın dipleri donuyor
ay çekilirken içimin göklerinden,
kendi karanlığında kaybolan
hicranlı yıldızlar gibi yalnızlığım
şiirim gibi karmakarışığım
bekle,
hâzan yaprakları savrulurken yerlerde,
gecenin sessizliğini alarak yanıma geliyorum
bir alev halinde yakıyorum kendimi kendimle
vakit susuyor geceyi en çetrefilli yerinden
bir gün daha eksiltiyorum hayatımdan