Hadi Unutun Beni Şiiri - Ayşe Koçak 3

Cıvıl cıvıl gelmesin bahar,
Ya da benden uzak dursun,
Kimse atmasın kahkaha,
Ve gözleri gülmesin,
Ya da ben olmayayım oralarda.

Herşey fazlaca yük,
Gülüşler sevinçler ve yaşam direnci,
Yüzüme yerleşen hüzün ötesi,
Yaşam denen sömürüye hınç...

Kimse 'kışt' demesin tavuğuma,
Hele öte git beri gel demesin hiç,
Kendi yangınımda değil kavrulmam,
Sizden bırakılan korlar külleri coşturan.

Şimdi unutun beni,
Hani her yalnızlığımı yalnız yaşarım ya,
Hani her dalgalanışım kendime dönüşümdür,
Hani her dönüşümde, ıslak ve muhtaç gelirim size.
Hadi yine unutun beni...