hüzünlü melôdiler düşüyor bir bir mor heybeden
bense,tüm şiirlerime dalıp gidiyorum kaçışlarımda
her kavşakta “aşk engelli” tabela çıkmak zorunda mı karşıma
iptidai zindanlarda boğduruluyor arabesk kavgalarım
güze bakan bir hüzün yerleşir hayatımın sinemalarına
gözüm kapanıp,başım hafifçe yukarı kalkarken
içim boşalır Arnavut kaldırımlara
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
