Sür yangınlarını İçime
Hadi sür yangınlarını içime,
Hadi yak,kavur kül et yüregimi...
Sonra al o yangından arta kalan küllerimi,
Savur usul usul esen rüzgara....
Belki birgün olur ya o kül zerreleri,
Döner,dolaşır bulur birgün yüreğini...
Bir an olsun düşündürür,yüreğinde ince bir sızı ile hatırlatır,
Beni sana...
Hadi sür yangınlarını içime! !
Alev alev yansın tenim,bedenim sayende...
Göz gözü görmesin içimde,
Öyle büyük bir ateşle yak ki beni,
Kalmasın bende sana dair hiç bir sey...
Yak içimde ki seni küle çevir sana dair ne varsa yansın acıma! !
Önce iliklerime işleyen ince bir duman ol,
Sonra artsın alevlerin yak,yık küle cevir bende ki seni...
Gözlerimden içime akan yağmurlar bile söndüremesin bu ateşi...
Hadi sür yangınlarını içime! ! !
Ve kalmamalısın bende hiçbir sekilde...
Ufacık bir kırıntı bile..
Yok ol bu yangınla birlikte ve ben yeniden doğmayım küllerinden...
Kayıt Tarihi : 3.10.2010 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonra artsın alevlerin yak,yık küle cevir bende ki seni...
Gözlerimden içime akan yağmurlar bile söndüremesin bu ateşi..duman iliklerinde sevda yüreğinde kalıntıları kan kırmızısı damarlarında akıp giden sevdanın ateşi yüreğinde sönmez külleri bedeninden ayrılmaz sevdanın.Sevda öyleki ne sen onu bırakabilirsin ne o seni bırakır yakar yakar.Yüreğine sağlık yüreğinin sesini bu kadar gür haykırdığın için.
Yüreğinize sağlık..
Saygı ile..
HÜSEYİN ÇUBUK
Sonsuz kutluyorum..
* 10 Antoloji Yıldızı *
TÜM YORUMLAR (6)