Hadi Sözünü Tut Baba... Şiiri - Sabri Güler

Hadi Sözünü Tut Baba…

Adam oğluna söz vermişti.
Pazar Günü onu sinemaya götürecekti.
Söz verilen gün geldi çattı,
O günse hiç keyfi yoktu.
Evde oturup gazetesini okuyacak,
Televizyona bakacaktı.
Oysa sokağa çıksa,
Canını sıkacak bir şeyler olacaktı.
Bir bahane bulup, bu işten yırtmalıydı.
Gözüne dergide bulunan dünya haritası ilişti.
Bir teklif getirdi oğluna.
Ben şimdi şu dünya haritasını makasla kesip dağıtacağım,
Sen hatasız toplarsan, istediğini yapacağım.
Tamam dedi çocuk.
Dağıt dünyayı ben toparlayacağım.
Ufaladı dünyayı adam.
Nasılsa bu gün bitene dek, bir araya gelemezdi dünya.
Çıktı geldi az sonra afacan.
Adam baktı, hatasızdı harita,
Derlenip toparlanmıştı dünya.
Nasıl başardın? dedi oğluna hayretle,
Çok basit oldu dedi oğlu,
Bak haritanın arkasına.
Adam baktı, haritanın arkasında,
Kocaman bir insan.
“İnsanı düzelttim,
Dünya kendiliğinden düzeldi.”
Artık bahanem kalmadı,
Yürü evlat gidelim.
Hak ettin sinemayı...
(Konusu bir makaleden alınıp şiirleştirildi.)