Hadi Sil Dudaklarından Adını

Aldırış etmeden sessizce
Sırtlayıp yalnızlığını
Bölmüşsün mevsimleri ikiye
çözümsüz bulmaca gibi hayat
Ellerin titreyene kadar yazmış
Yazmışsın ve
Gözünden süzülenleri damıtarak
Dizginleyip duygularını
Dökmüşsün içini acıtan satırlara
Rüyalara hayallere dalmışsın
Gece yarısı yorgun bitkin düşmüş
En dayanılmaz acıların bile
Mutluluğunu çizmişsin avuçlarına
Kara bahtım alın yazım demişsin
Sevdalanmış küsmüş sır saklamış
Kanamış yaraların damla damla
Dökmüşsün içini özetleyip
Not düşmüş küçük yüreğine
Kocaman dünyayı sığdırmışsın
Unutamayacağını bile bile
Unutmak istemişsin adını
Yırtmak yakmak istemişsin
Ne varsa aşk dan sevdadan kalanları
Omuzlamış sın
Tün günahlarını sevginin
Dağ gibi,
Taş gibi,
Toprak gibi
Alışırım demişsin yalnızlığa.
Ama alışamamışsın
Dudağın dan düşürsen de adını
Söz geçirememişsin kalbine
Yılların yorulmuş..
Sen yorulmuş sun
Bir gün anlayacak seni..
Sende bilirsin ya
Yürek kapısı güm güm dövdüğün de
Yapa yalnız kalırsın sevgin ve nefretinle

Salim Erben