Kimsesizlik denizinde kimse ararken
Kimsesizlik, bırakmaz oldu yakamı.
En acı zehri, merhem diye sararken;
Bunca ızdırabın yanında, firâkın revâ mı?
Gözyaşlarımı, inan yüreğime akıttım;
Kanayan yarama tuz basıyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta