nasıl deniz kendini
her med-cezir sonrası paklıyorsa
işte biz de öyle
duygularımızın gel-gitlerinde
çelişkilerimizden arınarak
mutlu olmak istiyoruz..
başarısız olmak pahasına da olsa
sevmekten asla bıkmıyoruz..
bu hayat denilen gemide
yolculuk hiç de kolay değil..
hep bir arkadaş dost arıyoruz kendimize..
kimimiz istediğini buluyor
kimimiz ise bulamıyor
ya yalnızlığın kaderine boyun eğiyor
ya da birine tutunarak yaşayıp gidiyor
bu nasıl bir iş bilen yok
kime sorsan memnun değil
bu ne doyumsuzluk, bu ne açlık
her şeyi bitirip tüketiyoruz
yarını hiç düşünmeden
bu dünyayı neden bu kadar kirlettik
ölüm geldi bak dayandı kapımıza
yaşamak kendi ellerimizde
severek sevilerek
hadi kurtaralım bu evreni yok olmaktan...
Kayıt Tarihi : 20.2.2008 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sağlığım yerinde şükür
Fevziye'deki parkta
Marinadaki bankta
Oturdum
Çift çift gezen gençleri
Gençlere gıptayla bakan geçkinleri
Seyrettim
Bilmem ne zaman
Fevziye'deki parkta
Marinadaki bankta
Ben olmayacağım
Boş boş gezen
Üretmeden tüketen
Her şeyi bildiğini söyleyen
Eşle
Evle
Tanrıyla
Kavgalaşan
Benim yokluğum
Belli olur mu
Şimdiye kadar belli oldu mu
09.04.2002
Recep Uslu
Şiirinize karşılık bir şiir gönderdim, umarım kabul edersiniz.
TEŞEKKÜRLER DUYGULARA
TEŞEKKÜRLER KALEME
SAYGILARIMLA
ve tam puanımla
TÜM YORUMLAR (13)