Hadi Kalk Gel... Şiiri - Gürkan Akan

ne kalbimin son bir kez atışını duydun ne de dilimden süzülen aşkımı. pencereme kuşlarda konmuyor artık günün doğduğu bile aşikar yıldızlar desen hiç yok martılarda paylaşmıyor artık simidini gökkuşağıda bana küskün tıpkı senin gibi liman dan gemiler kalkmadan göz yaşlarım denize ulaşmadan hadi kalk gel yüreğim karaları bağlamadan. gittin göremedim ben senden başkasını görebilirim sandım. gittin duyamadım ben senden başkasının sesini duyabilirim sandım. gittin ve her gidişte olduğu gibi içimi yakıverdi nefes alışlarım şimdi dudaklarımdan süzülen en kısa ve en anlamlı sözcük sadece gel yüreğim yalanlara sarılmadan. perdeler hiç aralanmıyor artık camlar desen kapalı kapı çaldığında pek umursayanda yok hele birde mezelerin önünde de ayrılık olunca bu sarhoşluk hiç bitmiyor sınır dışı edildim yüreğinden biliyorum ellerin mesela yada gözlerin nefarkeder ki dokunan sen olunca sevmezmiyim seni sanıyorsun dokunan başkası olduysa ben inan ki her defasında dişlerimi sıkar seni bana sorana herzaman sevdiğimi söylerim sen kabul etmesende ben herzaman seni severim ama sen şimdi şeytana uyma hadi kalk gel.