Aç vede susuz insanlar.
Ben nasıl gülümserim
Karanlığa gömülmüş şehre
Bir değil bin filim gelse ne olur
yazılarla iklim değişseydi
Ağrı dağının erciyesin karı erirdi
Gazeteler dergiler mecmualar
Yazılarla resimlerle süslü.
Her gün bir iklim değişirdi
Televizyonda akdeniz reklamı
Kimi denizde kimi havuzda
Haberlerde orman yangını bak
Bak da gülümse hadi
Olsun hadi acı acı gülümse
İnsanlar aç vede susuz
Sen annene insanlar kadere küs
Bir şehir sana, bir dünya onlara
Bense doğduğum güne küs..
Bir kedin olmadığı iyi
Çünkü oda aç kalacaktı
Üzülme şimdi gül ve neşelen
Sazlar ırmaklar çakıl taşları
Yerinde durur ama sen artık büyüdün
Sen büyüdüğün için kendine küs
Ben başkasının sen başkasının
Geç doğduğun için kadere küs
Tıpkı benim erken doğduğum gibi
Hadi gülümse neşen olsun
Gülümse ki bulutları dağılsın
Sana yeni baba anne kardeş gelsin
manevide olsa seni sevsin
Tıpkı zalımın evladını sevdiği gibi
Kayıt Tarihi : 8.3.2009 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sezen aksu.ya cevaben
evet ya 'hadi gülümse'...
işte bütün bu dediklerinize rağmen gülümseyebilmeli insan...
gülümsemeyi kaybettiğinde insan; kendi de kaybolur...
ve içinizde ki 'siz' diğerleriyle birlikte gömülür...
sizin gibi düşünenlerin hatırına...
aç ve kimsesiz kalmış çocukların gülümseyebilmesi için
ve onlara 'umut' vardır deyip 'umudu' ezberletmek için...
ilk iş gülümse ... yüzünü ve yüreğini okşa karşındakinin...
gülümse ki bulutları dağılsın, güneşe izin versin ömür mevsiminde...
Saygılar ve sevgiler
TÜM YORUMLAR (35)