Hadi Gülümse Şiiri - Cafer Petek

Kapılarını üzerime kilitleyip
Gittiğin bu şehirde güneş
Turuncu bir doğuş değil
Artık pencerelerde
Ufuklarda kızıl bir yok oluştur
Karanlığa doğru
Artık hiç akşam olmuyor burada
Biliyor musun
Ve artık her yemekte
Gözlerinden bulut geçen
Bir yabancı oturuyor karşımda
Nedense

Yastığım da kirlenmiyor nefesimle artık
Çünkü her gece
Göğ biçilmiş ekinler gibi seriliyorum
Serinliğine toprağın
Üstümde solgun boğuk bir mavimsi
Neresi olduğu hiç fark etmiyor
İçimi buran sancılarıma sarılıp
Nerede bulmuşsam orada işte
Rüzgarlara dayayıp başımı
Öyle uyuyorum
Rüzgarlar ki kokunu ellerime taşıyandır

Aynı çatı altında
Bulunamıyoruz madem
Aynı göğün altında buluşalım
Aynı karanlıkta
Sen sırtını yaslayıp hasrete
Kiraz ağacında biriken kahkahaları dinle
Say ki yine saçların gölgeliyor ayı
Ve say ki eteğinde bir ateş böceğiyim
Şimdi kaldır gözlerini de
Bak gökyüzüne
Bir samanyolu dolusu
Yıldız gönderdim sana
Hadi gülümse