Hadi git..** Şiiri - Hasan Yıldız

Hadi git.....
git.........
volkanlarım harekete geçmişken,
akıyorken lavlar yüreğimin kreterinden
yamaçlarıma....
sana kor ateşten mendil yaptım,belki
düşerim yanaklarından alev alev,
silesin diye.......yar

gözlerine bakmakmıydı mahkumiyetime sebep,
yar....

Gitmeyi, kolay sanıyorsun ha....
Bunca emekten sonra,sessizce
kapıları çekip gitmek kolay ha...
Git bakalım.......

Ben,
Giymişken aşk hırkasını,
Aşkının dipsiz çilehanesinde..
Masumum..
Yusuf gibi...

Ama sen......
Unuttun,
Dünyanın kendi ekseni etrafında
dönerken,
tüm açılarının güneşsiz sıfır olduğunu
Git bakalım,
nasıl ayrışacaksın bensiz,
seni alıcı kılan renklerine......

Git bakalım,
seni bir daha alacakmıyım,
ben mahremime..
Eteğinde binlerce ölü güller dökülürken,
sürermiyim seni,
namus diye sakladığım
bedenime......

Senin yüzündendir bu serden geçtiliğim,
alaya almaları mahalle çocuklarının
adımı....
Adın, hüzünlü bir delibestesi,
notasız, perdesiz...
üç telli çuramda.

Böyle tarumar,böyle perişan değildi,
sen gitmeden önce,
göğsümde ki hasbahçem....yar,

Bir şamar gibi suratıma kapanmazdı
umut diye çaldığım kapılar...

Şimdi bir dilencin oldu,seninde bu koca şehirde....yar

İstediğim,
ekmek, su sanırlar,
oysa, bir avuç tuzdu...
basmak için, bendeki yarana
derin bir,
ooooh....
çekmek içindi
dilenciliğim.

Git...git bakma arkana,
aldırma sen göğsümde ki hıçkırığıma,
koydum bohçana kat kat yüreğimi,
azık olsun,
al iki gözümüde,değmesin ayağın taşa,
Ben sarılırım aşk hırkama,
bir gün dönersin diye,
Bu kızgınlığım bahane...

2006