Hadi Git Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Hadi git

yaralanmış bir akşam vakti ömrüm
beni geceler bile anlar oldu
bütün ezgilerin sustuğu diyardayım
sen anlamadın gülüm suskunluğumu

varsın yokluğun zehir gibi yaşansın
düş de git yüreğimden sessizce
içimdeki çocuk öksüz kalsın
yorgunum gitmelerin tümüne

hadi git
yangın yemiş türküler gibi git
kalmasın gök mavisi ezgimde
su yeşili akmasın yüreğimde
bir solukta sussun ayrılık gülüm

tamamlanmış yalnızlık olur ömrüm
gidersen temelli susarım gülüm
içim acır, ürperirim ormanlarca
en ağır yara olursun yüreğimde
yıldızların en uzağı gibi susarım
yangınlar başlar sustuğum yerimden
içim acır, ürperirim ormanlarca
en ağır yara olursun yüreğimde
en sağır yara kalırsın seyduna'da