Hadi Gel Unutalım Şiiri - Kemal Değirmenci

hadi gel unutalım!
belki bir karanfil açar koklarız
ayrılık girerse aramıza
bir elinde sen beni gömersin
bir elin kanda hadi gel unutalım!

belki bir karanfil açar/saklarız
gözlerine çeker kara delikler gökyüzünü
yakamozlar düşer yalnızlığımıza/kirlenir
yıpranır ellerimiz yıkamaktan
her yanı yamalı bu ayrılığı

oysa bir namluya doğrultur gibisin beni
hadi vur! kanlansın gömleğim
yırtılsın bu giydiğim pırıl pırıl sensizlik
zaten pek yakışmıyordu üstüme
kalabalıklarda sensizliğimden bilinmek

teninde bir babanın yokluğu gibi kapansın şimdi gözlerim
hadi! bir ağaç diker gibi göm o zaman gözlerimi tenine
belki bir çiçek açar koklarız?
ellerinle sen beni seversin
göz bebeklerinde ben ağlarım
hadi gel unutalım!