Hadi Gel Şiiri - Adnan Deniz

Bütün geceleri siyaha boyadım sen yoksun diye.O günden sonra
Güneşle eyvallahı kestim.Sevinçleri doldurdum bir torbaya, gelirsin ümidi ile başka baharlara sakladım.
Dokunduğun her yerde anıların,baktığın pencerelerde düşüncelerin hala taze.
Bütün güzelliklere sinmiş kokuların,Terketmiş
Buraları sana ait korkuların.
Sen yoksun diye bütün günlerim birbirine benzemekte,senli yaşananlar gözlerimde dans etmekte,yüreğim isyan bayragi çekmekte,
Hep karışmakta yollarım.
Sen yoksun diye, Mıhçının kahvesine gitmiyorum,değişti alışkanlıkların.Ama bazen sizin sokak başlarında bir karaltı gibi gezmekte,soluduğum havaları solumaktayım.
Sen yoksun diye bütün ceza davaları bende
İsyankar bir mahkum gibi kendimi yakmaktayım.Ama nafile ateşler buz,soğuklar ateşim,hangi yöne dönsem araftayım.
Meğer sen dolduramayacağım bir boşlukmuşsun gönül hazinemin.Meger sen
Kulağıma hoş gelen bir neyiymişsin neyzenin.
Meğer sen aşk çiçekleri açan tomurcuklu gülüymüşsün bahçemin.
Hadi gel yıldırımlar atsın,yaksın beni her düşen kıvılcımın.Hadi gel canı çıkmadan sensiz bu sana ait canımın.Hadi gel,güllerle gel bembeyaz güllerle ve gülümse.Hadi gel
Çekmeye raziyim,çekeceğim en ağır ceza neyse.
Son yoksun diye,şairhane yanlarımı keşfettim.
Hep sana ait yazdığım şiirlerim.Sen yoksun diye hala çiçeklerini açmadı bahçedeki ağaçlar,sen yoksun diye hep boşa çıktı bütün uğraşlar.
Hadi gel bu sana yazdığım gellerin bitimsiz
Çığlığı,hadi gel hiç haketmedim ben bu ayrılığı.