Hadi gel Şiiri - Necati Tiryaki

Hadi gel!
Haykırıp durma…
İçimin en ücra köşesinden.
Sensizliğimde kurduğum düşlerin
Vuslatsız yürek çırpıntılarındayım.

Hadi gel!
Yüreğime dal da…
Orda kal,sakın hiç çıkma.
Kokunu sal da…
Düşlerimdeki gibi,renk ol hayatıma.

Hadi gel!
Çiçeğim ol kokladığım
Baharımdaki kırlarda…
Uçurtmayı göklere saldığım
Güç ol kanadım da,kolum da.

Hadi gel!
Hadi gel de…
Işık ol yarınlarıma.
Zamanın sihirli iksiri değsin
Küf tutmuş umutlarıma.

Hadi gel!
Yağmurun toprakla ilintisi gibi
Tutkunum sana…
Üç vaktin içinde sever diye,
Dilenciye döndürme falcıda.

Hadi gel!
Yüreğini koyda gel
Sakın hiç korkma….
Yaşanacak çok şey var,
Bakir kalmayacak hayat sonunda.

Hadi gel!
Yüreğinde saklı duyguları
Bırak sende ulu orta yerlere ser
Geceler de mat olsun ayazda…
İltica etsin ömrün, ay’ışığına salı ver.

Hadi gel!
Yüreğinin olduğu her yerde…
Mahsenin yap beni de bir yerde.
Küf tutmuş içimdeki karanlık sevide
Şehvetin sarsın,ateşinle ısıttığın gecede.

Hadi gel!
Eğer seni bensiz bırakırsam
Yaşantımın her anında…
Hastır lan! .. der gidersin
Bir tek sözümü tutmadığımda.

Hadi gel!
Gözlerin düşünce düşlerime
Bende dalıyorum sokaklara.
Bir yanım sensiz..her yanım eksik
“Tadilat dolayısıyla kapalı”
Çıkmaz sokakta.