Hadi Gel Şiiri - Hayrettin Taylan

Hadi gel!
Zamanın kanadı olalım. Uçalım sevi benliğimize.
Gün’eşi sol yanımıza alıp kalalım sevda sıcağına.
Düşlerim kirlenmiş, hadi gel birlikte düşünelim ki temizlensin düşlerim, düşüncelerim, düşlenemediklerim.
-Birbirine değmemiş değerlerimizin cümle teninde dokunalım sözcüklerle.Ruhumuzun manalarında anlam kazansın aşk.Yaşamın adılını boyasın yeşil gözlerin. Kanadım oldu verdiğin huzur.Artık seninle uçan manzum bir bülbülüm. Gönül pencerene konan serçeyim. Serçin duygularıma yuva yaptım yüreğinde. Kuluçkaya girmiş yarınlarım var…Sen kadar tatlı, içten, güzel, kadınsı mana yavruları var algımın sonsuz berraklarında.
Hadi gel!

Gelmeler gülümsedi:
- Kanatların aşktan mı akıldan mı kalpten mi ?
Kırılmaması için onun kalbini kırmamak için,” için” hazır mı?
Gözlerine aşk ışığı sürüp onun güzel bakışlarını tohum olarak ektin mi?
Güneş gibi tepeden geliyor sana ışıkları.Yüzün bu yüzden güleç.Onunla sulara , anlara karışıyorsan artık gün’eşlik demleriniz var.
- Karanlığını her şeyiyle aydınlatıyor.Kanatlarına hava oluyor sevgisi. Onun oyalı kalbinde hep kal.
Dört kitap gibi hep iyileriyle mistik algılarına aşılanmış yüreği var.

Hadi gel!
Tut elimi, kıyametin yerlisini yaşayalım.Kopuşlarımızın filminde oynayalım.
-Ellerin değse şimdi, zaman erir, erime yeniden erir.Erinç hasretlerin gün yüzüne güleç olur sevda yüzün.
-Hasat verir aşkın minyatür yüzü.Nakkaşları çizgisinde çizilir dünyam.Renkli anların anası besler bitmezliğimizi.

- Hayat var oluşa hafiye.Gönül sevmeye kafiyeli köprüler.Aynı sevginin hecelerinde zengin kafiye gibi yaşanırlığımız var.
Dünler biter, yarınlar tok ve aşk coşuşlarıyla kendine gelir.Gelip yaşamanın suretinde okunur güzel yarınlar.
Dün tecrübelerini yüreğimde bırakmış. Gelecek çok tecrübeli beni istiyor senli özlemlere.
Bugün sen, yarın senden sonra hep sen gibi…

Suskun bir geleceğin eleğinde eleniyor elemlerim.Elemlerim enleminin koynunda bitti.Şimdi aynı boydaki sevgilerin boylamındayız.Yürek dönencemiz aynı.Aynı uzun gecenin bağrına gündüzlü ışınlar oluyoruz.

-Aynı dünyanın sessiz sözcüklerinde aynı sesli anlara teslim oldu ünlemlerimiz.
Ünlü üşenir olarak üleştirilmiş duygularımda uyandım san. Artık ünlü
uyanışçıyım yürek sahilinde.

-Yalancı sevmeler, gülümsemelerden,aşklardan uzak bir gerçeklik ışıltın vardı.
İçsel çığlıklarınla tayinin çıkmıştı yürek devletime.Tahinleri meşhur bir sevda kentiyim.Pekmezlerim var peksimet durağında tadına alışmış alıştırmalarım var tornalar uyurken gözlerimde.
-Beni uyandırdığın sevme gerçeğinde kendimle konuşmayı bıraktım.Artık seninle konuşuyor hazırlanışım ve huzurlanışım aşka.

Bir düş’ e düştü şule yüreğime.Oyalı sözlerle nakışlarımı teslim etti özlemler.
Bu ateşi t’aşa çeviren tercümansız duygulardı.

Hadi hep gel…
Hep gelmek kadar çekimlensin özlemlerimiz