Hadi Çık Gel Ne Olur Şiiri - Şebnem Gülşen

Hadi çık gel ne olur tekrar benim şehrime,
Hazan mevsimi daha fazla vurmadan yüreğime...
Hep aklıma düştün de bende delicesine yandım de...
Seni özledim ama söyleyemedim,
Sensizlikde bende yoruldum de...
Bende üşüdüm senin yokluğunda ama belli etmedim de...
Hiç olmazsa seni sevmiyorum,
Ama benim için değerlisin de...
Yeter ki bişeyler de kanayan yüreğime...
Yaşamak için,hayata tekrar bağlanmak için,
Bir bahanem olsun yeniden nefes alabilmek için...

Hadi çık gel ne olur tekrar benim şehrime...
Hazan mevsimi daha fazla vurmadan yüreğime...
Daha fazla dağıtmadan kendimi,
Yummadan gözlerimi...
Henüz cok gec kalmamışken hatamızı anlamışken,
Sevgiyi birbirimizde bulmuş mutluluğu tamamlamışken,
Yokluğunla değil,
Hatıralarımızı yaşadıklarımızı düşünerek değil,
KAHVE GÖZLERİN Gözlerime değdiği için kaybedeyim kendimi...
Çünkü ben çok özledim SENİ,ve varlığın da bulduğum BENİ..! !