Hadi Canım! ... Şiiri - Cahit Pehlivan

Sen ayrılığı, bir dilim elmanın,
Diğer bir dilim elmadan,
Ayrı düşmesi mi sanıyorsun?
Haydi canım! ...
Sonrada bunu bile, kılıflayıp örtmek için,
Biz bir elmanın iki yarısıyız diyorsunuz.
Haydi canım! ...
Elmanda senin olsun, dilimlerinde,
Al onları ve git dilediğin yere,
Haydi canım! ...
Yazdığın bir mektuba son noktayı koyan kalemin,
Mektubun yanında boylu boyuna yatması mıdır?
Ayrılık?
Haydi canım! ... söyle bakalım.
Bunada mı ayrılık diyeceksin?
Olamaz dostum, lütfen, lütfen ayrılık bu değildir.
Buna benzer binlerce örneğini,
Hem sen bulursun, hem de ben bulurum.
Ama; ayrılık denen o acı kelimeyi ben nasıl unuturum?
Seninle, benim ayrı kalmamızı nasıl anlatırım?
Haydi canım! ... söyle,
Gözden süzülerek düşen göz yaşları bir elveda mı?
Yoksa; ağızdan bir kere çıktığında geri dönmeyen,
Sevgiliye sarf edilmiş iltifat sözcükleri mi?
Bir ayrılıktır veya ayrılığa sebeptir.
Haydi canım! ...
Al senin olsun, ayrılığa sebep olan,
Aşkın, ihtirasın, sesin soluğun,
Bundan sonra da açık olsun, yolun.
Elveda, elveda canım şu dünyaya,
Kaprislerine, ihtiraslarına ve bir türlü benim olmayan aşkına,
Haydi canım! ... güle güle,
Ayrılık denen bu kavramın faturasını da,
Yeter artık daha fazla ödemek istemiyorum.
Bulunmasın artık sana ait olan bir dünya,
Hayat denen kavgamın içerisinde,

Mardin