Hadi Biraz Ara Verin Şiiri - Birkan Akdoğan

Hadi bana biraz zaman verin. Bir şey eksilmez eksikliğinizden.

İklimler arasında ikilemde kalmış her iki kişiden en az biri kadar iki yüzlü suretim. Bir yanım kışa hasret diğer yanım yazı yazıyor, yazı yaşıyormuş gibi sanki. Gök yüzünde uçan kuşlar özgür değil yalnızdır. Oysa ben tutsak ellerimle tutabileceğim, tutunabileceğim bir el isterdim özgürlük için.

Hadi bana biraz elinizi verin. Bir şey gelmez elinizden.

Kim çalmış bir evsizin kapı zilini. Yahut kim duyar bir dilsizin sesli harfini ve kim görebilir ki körün gözünden kendini.

Bana biraz an’lam verin. Bir şey eksilmez anlarınızdan.

Masalların sahteliklerine hapis olmuş gerçek kimliğimden başka ne kaldı anlatılacak, inanmak için can atanlara. Zımba basarken o telin bittiği andaki boşluğu yaşıyorum. Bir umut bir kez daha deniyorum. Pili azalmış bir kumandayı vurur gibi vuruyorum belki çalışır diye masalara, kafamı. Geçici umutların geçerliliği geçerken, el sallamak yetmiyor düş’eş atmak için, biraz şansta gerekir.

Hadi bana biraz daha sevgi verin. Bir şey eksilmez sevinçlerinizden.

Apartman boşluğuna düşmüş bir kedi kadar yalnızım. Tek çarem ses çıkarmak bir dilsiz gibi. Altına işemek üzere olan ve elindeki anahtarı bir türlü kapının deliğine denk getiremeyen biri kadar heyecanlı ve ataktayım. Kalp atışlarım kulaklarımı sağır ediyor, duyuyorum.

Hadi bana biraz daha zaman verin. Ve sonra çekip gidin. Bir şey eksilmez nasılsa hayatımdan.