Hadi Beni Sev Şiiri - Ahmet Ünal Çam

Bakta ağlayan gözlerime
Hadi beni sev, hadi beni sev.
Ben suçlu değilim,
Başımı okşa benim.
Annem varmış, babam varmış.
İnan ki ben hiç görmedim.
Tutuversen ellerimi
Anne gibi, baba gibi.
Sana sımsıkı sarılsam,
Mutluluktan yorulsam
Gördün mü hiç güldüğümü
Yıkıp gitme gönlümü
Öpmesen de yüzümü
Hadi beni sev
Saçlarımı okşasana
Yıkarsın elini sonra
Kimse “yavrum” demedi
“Yavrum” der misin bana
Burda yüzler donuk donuk
Oyuncaklar öyle soguk
Hakkımız yok mu, söyleyin
Niçin böyle uzak mutluluk
Çorapsız ayağıma bakma benim
Nasıl üşüyor, nasıl yüreğim
Bir resmini bıraksana
“Anne” derim, “baba” derim
Sıcak geçer gecelerim.
Bu gece kal da amca
“iyi geceler” diyeyim.
Gideceksen git ama
Uyurken bir kez güleyim.
Belki bir masal okursun
Bir buse kondurursun
Hiç gitmeyecekmiş gibi
Beni mutlu uyutursun
Gözün hep kapıda
Acelen var gibi amca
Çok bile kaldın yanımda
Gitmeden nolur, son defa
Nolur bana sarıl da,
Hadi beni sev, hadi beni sev

07-12-2005
Ahmet Ünal ÇAM
(Kendince) Şair -Yazar