Hadi be evlat Şiiri - Musa Apuhan

HADİ BE EVLAT…

Yorgunum be evlat
Hem de, üç asırlık kadar
Hüzün birikmiş gözlerimde
Şu çınarlık yürekte kaç sevda yatar
Sorma be evlat
Sorunca kabuk tutmaz yaram kanar

Bakma öyle evlat
Yüzümde birikmiş üç asırlık çizgiler var
Yorgunluk çökmüş ruhuma
Dizlerim üzerine yığılınca bedenim, kim tutar
Yapma be evlat
Deşme yaramı yaram kanar

Sus be evlat
Sen sordukça yüreğime kan damlar
Bakma üç asırlık yorgunluğuma
Yarla geçen ömür bir soluk kadar
Tutma be evlat
Düşersem beni tutacak anılarım var

Bu kadar yeter evlat
Git, Benim bana anlatacak sevdalarım var
Üç asırlık sevdadan bıkmaz mı insan
Bıkmaz… sevdanın adı canan sevdanın adı yar
Tut kolumdan kaldır be evlat
Düşersem, ben yanarım sevdam yanar

Yürü be evlat
Kaldıramazsın, eski sevdalar tartıda ağır basar
Bir gülüşe ömür vermişiz
Yoksa nasıl geçer koskoca yıllar
Hadi-hadi be evlat
Yar gitmiş yara bende her hatıra can yakar.

Musa Apuhan