Hadi Bayım Ben Ölüyorum Şiiri - İsmail Eser

Bi heves kapının kolunu tutmuştum,
tam da açacakken bir ayak sesi duydum,
irkildim birden.
Bayım sen mi ğeldin?

Ses vermemişti yokluğun
merakımı önüme katarak tekrar yüklenmiştim,
kapının koluna ve kapı açılmıştı.
Manzara ürkütücü ama kaçınılmazdı,
bi çare sen yoksun kapıma dayanmış,
bende var olan senide
sessiz çığlıklara atıp,
canıma kast'etmeye ğelmiş.
Kirli sakallarını kesebilirsin artık.

Hadi bayım!
kendine iyi bak.
Ben ölüyorum!

ölüm ğezen hayaller içinde
seni hayatıma risk almışım meğer,
sen ehli keyf bir hayat'a zaman ayırırken
ben hep senin ğözlerinde hayat olup,
ğecelerimde varlığını üstüme örtünmüştüm,
ğeçirdiğimiz dakikalar sayılıydı ama
yinede ğüzeldi bayım!

Şimdi ğitmeliyim,
Seninde biletini kesen biri olursa
yolsucu olduğum bu ölümün son'un da
seni bekliyor olacağım.

Hadi bayım!

Kendine iyi bak.

Ben ölüyorum...