Haddini Bil Şiiri - Muhsin Özalp

Sor kendine, bakma tene; madde misin, mânâ mısın?
Vur mihenge dene ‘ben’i, o ‘ben’deki özü tanı!
Her eylemi düşün gene, fiil misin, mihrak mısın?
At gayrıyı, al bak geni, o özdeki tözü tanı!

Kim gönderdi, nerden geldin; ay cemali kaça aldın?
Aklı fikri nasıl çeldin, gül endamı kimden çaldın?
Kerameti sende bildin, İblis gibi asi kaldın!
Aslın, neslin murdar meni; “Ol,” diyen o sözü tanı!

Ruh muamma, nefis hanı; nasıl izah eder canı?
Gönül, beyin, gerçek ‘sen’i, eşrefi mahlukat şanı,
Yakışmaz âdeme sanı, var mı su götürür yanı?
Tüm âlemler, insü, cini; haddini bil, gizi tanı!

Süreci keyfince böldün, nedir bilmem acep derdin?
Hayata el koyup güldün, kabiri Allah’a verdin!
Benlik davasına yeldin, aklınca murada erdin!
Rab ortak tanır mı şeni? üstündeki gözü tanı!

Kılı kırk yarar seçersin, zor görsen hemen kaçarsın!
Leziz badeler içersin, gönlünce gökte uçarsın!
Muhsin der bir gün göçersin, çare yok bunda naçarsın!
Çıyanlar sarmadan teni, değişmeyen yüzü tanı!