Haddini Aşma! Hanemize Karışma!

HADDİNİ AŞMA!
HANEMİZE KARIŞMA!

Seni mert bildik biz
Bir eğriye kul oldun.
Büyük şeytan diledi.
Eriyip de kül oldun.

Millet cahil mi sandın?
Her şeyi görüyoruz.
Öfkeni duydukça da
Dehşete düşüyoruz.

Yıllardır kin kustunuz.
Dışlayıp her meclisten
Merhamet hiç görmedik.
Selam dahi vermedin.

Şimdi kalkmış akraba
Nutukları atarsın.
Bırak bu ayakları
Sanki biraz da safsın.

Öfkemiz sel gibidir.
Kolay kolay pusmayız.
Demokrat yol dışında
Kimseyi indirmeyiz.

Adam gibi konuşsun
Söyle yeni yetmene.
Bilgelikten dem vurma!
Cahillik miras sizde

Ağlıyorsun her zaman
Sızlanma artık yeter
Kapı baca dinleyip
Oldunuz bir derbeder.

Kaba saba adamsın
Kibarlık senden uzak
Huzur senin neyine?
Her sözün ayrı tuzak.

Kavmiyetten beslenir
Kapı kapı gezersin.
İyi tanırız seni
Kitap nedir, bilmezsin.

Senin araban değil
O yollarda yıpranan
Üzülerek diyorum:
Memlekettir harcanan.

Sen kendi hanene bak
Hanemize karışma
Dostça bir önerim var:
Sakın haddini aşma!

NOT:
İstanbul Yezit’i
Arabistan kaçkını, köy şeytanı…