Rüyalarımda kara gözlü dut ağaçlarıyla konuşuyorum uzun uzun anne
Ceviz bahçelerinin kalın gölgelerinde çekiliyorum dinlenmelere
Dünya çekilmez bir ıstırap derdin ya
Rüya âlemi neresi anne
Orası da çekilmez acı bir atmosfer değil mi?
Ama sakın kimseye söyleme sır kalsın aramızda bu rüya âleminin çekilmezliği
En güzel yanı ne biliyor sun?
Hani sen ağma bir meleksin ya bu yeryüzü topraklarında
Rüyalarda gören dolaşan tüm renkleri dokunarak izleyerek sevdiğini söylüyorsun
Özgür ve istediğini yapan
Hatta bir gün hatırlar mısın?
Rüyalarımda uçmayı özledim demiştin.
Ben sessizce ağladım.
Sen gözleri görmeyen bir melektin
Ben ağladım ve gözyaşlarımı kapının arkasına astığın eski bir elbisenle sildim
Ve büyük yeminler ettim
Artık hiçbir kadını sevmeyecektim
Sırf sen bir kadının zulmüne uğradın diye ANNE
Artık genç ya da yaşlı hiçbir kadını sevmeyecektim.
İDRİS KOTAN
GAZİANTEP
Kayıt Tarihi : 16.2.2015 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!