Yürüdüm yıllarca hiç ardıma bakmadan
Dökülen umutların haddi hesabı olmadı
Ucundan tutup bir kibrit bile çakmadan
Yaktığım hatıraların haddi hesabı olmadı
Bitmeyen çileler gölgem oldu her zaman
Süzülen gözyaşlarımın haddi hesabı olmadı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta