Haciz Şiiri - Hattab

Çekip gittin doldurmadan valizi.
Bir geri adımınla yerle bir oldu mazimiz.
Gittiğinden bu yana yalnız olmaktan acizim.
Aşk'ta senet olsaydı, göndermiştim gönül evine haciz'i.

Hani beni çok seviyordun sahiden?
Aşk'ı bildiğini sanan bir dahi ben.
Sensizlik kalabalığı var içimdeki sahilde.
Banklar dolu, bir ben boşum sahibem.

"Gidiyorum" diyişinle başladı yangınlar.
Sadece kalpte değil, bütün vücudumda yangın var.
Ağzıma tek bir kötü söz almıyorum saygımdan.
Gündüzleri kısık sesim, geceleri yandığımdan.

"Seni çok seviyorum" diyordun böbürlenip.
Sen aşk'san neydi öbürleri?
Aşk kendini tanıtmaz, görür seni.
Aşk'ı göremezsiniz, eğer görürseniz.