Hacıyatmaz Şiiri - Muzaffer Yıldırım

Memleketin birinde Şehrin orta yerinde Yüksek bir iş hanı İçinde sıra sıra Oyuncakçı dükkânı Duvarlar boy boy raf Kutu dolu her taraf Ön tarafı camekân Arka yanı feşmekân Hoşca bir mekân Raflar dolusu kutu Kutular dolusu oyuncak Kimi ağaçtan oyma Kimi plâstik Çektikçe süner Yumuşak lâstik Kimi renkli hamurdan Kimi karma çamurdan Herbirinde bin emek Kumaştan BEZBEBEK Kimi kurma kollu Kimi takma pilli Eli tokmaklı Zilli mi zilli Bir de tatlı dilli Aynı usta elinden çıkmış Benzeşir her biri Kimi ölü,kimi diri Dünya markası olmuş İmalâttan beri Terekler dolusu kutu Kutular da oyuncak Tek tek açılacak İçinden çıkan her oyuncak Bizimle oynayacak Bir kutuda HOKKABAZ Tek başına oynamaz İp üstünde CAMBAZ Kendi oynamaz da Bizi oynatır Masa üstünde MADRABAZ Yeşil çuhada KUMARBAZ Tam bir DÜZENBAZ İşi gücü gammaz Bizi oynatır Son kutu raftan Taa arka taraftan Usulca indirilecek Şöyle bir döndürülecek İçinde çıkan son oyuncak Vitrine konacak Ancak O oyuncak Ne alınacak Ne satılacak O bizi oynatacak Bu oyuncak Her mevsim Vitrinde duracak Yağmurda ıslanıp Güneşte kuruyacak O bir HACIYATMAZ Diken gibi batmaz Tam bir HACIYATMAZ Kurnaz mı kurnaz Öyle oturup durmaz Gelene ağam Gidene paşam diyecek Düğmeleri sıkıca ilikleyip Önlerinde eğilecek Yana yatıp ayağa kalkıp Saygıyla selamlayacak Onun elinden de Bu gelir ancak Dünyada batsa bile Bu sektör hiç batmaz Durmadan üretiliyor Nice HACIYATMAZ Muzaffer YILDIRIM Kasım 2009