Hacım Şiiri - Mustafa Kurt Ramazan

Canımın cananı çocuklarımın anası
Ravza beytullah görecek miş sefayı
Hasreti ağır bamış narıyla o yanmış
Görmek için kabeyi hergün ağlarmış

Nisanın dördü menderesten uçakta
Havalanı kalabalık torunlar kucakta
Vakit yaklaştı gözler nemli ıslakca
Ravzaya selam gelmek için fırsatta

Hir dağının havası fatmanın babası
Meşakatlıdır amma arafatta molası
Cennet cehennem hacerel esvetin
Arafatta vakveye durmasıda cabası

Cennet ile cehennem tatbiken orda
Küçük büyük orta şeytan aynı sırada
Altı zemzem üstte sefa merve bir arada
Allah nasip etsin gitmeyeni ravzaya

Tarif etsen anlatılmaz inan müslüman
Aklına gelmez zaten nekız nede oğlan
Yaşamaklazım zevki nekadar anlatsan
Bigitsen hacıya birdaha isten duraman

Bir anlam sarayı dır mescidi haram
Kimisi elbise giyerdi kimisi de ihram
Herkesin kalbinde muhammed a.selam
Kimi uğraşır hacerel esvede ulaşacam

Hem kabedir zemzem ile allahın evi
Sene bin dokuz yüz doksan beşti
Hacımla yaşamıştık mutluluk sadeti
Arabı zencisi siyahı beyazı kardeşti

Halil ile sevgilinin inşaatı eylediği yer
İsmailin yerine koçu kurban ettiği yer
Yanan narın gönüllerin sulandığı yer
Yarabbi mustafa kuluna haber gönder

Mustafa kurt.