Hacıgüle mektup 3 Şiiri - Ali Karaca

Dert bir değil cemse cemse,
Sayılmıyor ki Hacıgül.
Senin yerine hiç kimse,
Koyulmuyor ki Hacıgül.

Bal bozulmuş petek başka,
Herşey kokmuş herşey laşka,
Bir günde tam dokuz aşka,
Doyulmuyor ki Hacıgül.

Hak ettik biz bunu belki,
Kümeste kol gezer tilki,
Tavuk olduk tavuk bilki,
Cayılmıyor ki Hacıgül.

Hepsi korkak hepsi ürkek,
Tek senmişsin tek sen erkek,
Boş yere saymayım tek tek,
Sayılmıyor ki Hacıgül.

Kar yağdı umut dağına,
Güven yok ölü sağına,
Düştük kalleş tuzağına,
Tüyülmüyor ki Hacıgül.

Bugün dünden daha beter,
Topuğumuzdan çıkar ter,
bilsen neler oldu neler,
Duyulmuyor ki Hacıgül.

Ana kızına yabancı,
Alev közüne yabancı,
Kabuk özüne yabancı,
Soyulmuyor ki Hacıgül.

Sattık savdık tarla tapan,
Her de çıkar oğul çapan,
Köşeyi döndü de çarpan,
Sövülmüyor ki Hacıgül.

Duymuyorsun ne söylesem,
Sana değil bunca sitem,
Sersem geziyorlar sersem,
Ayılmıyor ki Hacıgül.

İstersen durmadan bağır,
Sağır bunlar toptan sağır,
Sesim gitti bağır çağır,
Duyulmuyor ki Hacıgül.

Çatlardım yazmak olmasa,
Yazmakla bitmez ki tasa,
Memleket budur hülasa,
Akıl almıyor Hacıgül.