Hacıbektaş' ım Şiiri - İnönü Kolukırık

Hacıbektaş' ım:
Evliyam ,Ermişim bir Türkmen beyi,
Biz ondan ögrendik birtakım şeyi.
Omuzladım dostluk yüklü heybeyi,
Meziyet menbagı dili Bektaş'ım.
İnsanlık adına onur duyarım,
Şöhretini kainata yayarım.
Bütün insanlıgı kardeş sayarım,
Nefret sınırının teli Bektaş'ım
Murid oldun Baba İshak' a,
Hakkı hak bildin,sarıldın hak' ka,
Mürekkep yalasam da hokka hoka,
Senden ögrenirim yolu Bektaş'ım
İç anadoluda bir güneş dogdu,
Öyle bir Güneş ki,nefreti bogdu.
Başımız arş-ı aleme degdi,
Gönül bahçemizin gülü Bektaş'ım,
Her yıl agustosta edilir şenlik,
Türben dolup taşıyor günlük,
Asla sana göre degildir benlik,
Nefret sınırının teli Bektaş'ım,
Şair inönü'yüm ilham almışım,
Akıl almaz bir ummana dalmışım.
Darda kaldıgımda seni bulmuşum
Çiçegin arısı,arının balı Bektaş'ım