Gösterdik bir kez daha çelik irademizi
Daha dün selamladı Avrupalılar bizi
Müstevliler bir zaman kudurdukça kudurdu
En sonunda Türklerin önünde selam durdu
Anladı milletimin “TÜRK” oluş sebebini
Sen zambaklar ülkesindeki çocuk
Bahar geldi sevinçlisin, bilirim
Yeşil ağaçlarda çiçekli dallar
Yollarını bekler durur bilirim
Sen iyiliği seven çocuk
Sabah olacak elbet
Karanlık dağılacak
Gönüller açılacak
Sabah olacak elbet
Hak bulacak yerini
Dinle bu hicazdır dönen plakta
Dünümüzü yaşayıp ağlamakta
Biz umudu bağlamışız yarına
Lakin bu günümüz harap olmakta
(12.1.1966)
Yarısı karanlıklar içindeki damların,
Bacaları güneşin kulağını görüyor.
Uzadıkça uzadı gölgesi adamların,
İşte yuvalarına son kuşlar da dönüyor.
Ellerinde bakraçlar tutmuşlar el ele,
Bulanık, çamurlu sular dereden,
Gelirken, tarlalar ıssız görünür.
Şu küçücük köye bahar gelmeden,
Gönlümüz kupkuru susuz görünür.
Karakışla bahar taht kavgasında,
YAŞAMANIN ÂLÂSI
Odun almışım kömür almışım
Etim kasapta zamlı,
Ekmeğim bakkalda
Dolmuş param cebimde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!