Hacı Teyze Şiiri - Abbas Paksoy

Hacı Teyze
Daha alamadın, dünyadan hıncı.
Yüreğine düşmesin, acı sancı.
Kocamışsın, değilsin, gonca hancı.
Hele, aynaya bir bak, hacı teyze.

Azrail’in yolunu, görmüyorsun.
Kendine, biraz düzen vermiyorsun.
Bu yaşta, ehli uslu durmuyorsun.
Gözlerin önünde yok, hacı teyze.

Yenmiş halis balın, boştur kovanın.
Mezardır, bundan bir sonraki hanın.
Daha da kaynıyor, cadı kazanın.
Çömçeyi kazandan çek, hacı teyze.

Tecrübe, deney, akıl hep var sende.
Bak, etin kalmamış, kuru bedende.
Gitmek istersen, cennete en önde,
Gönlünü Allaha tak, hacı teyze.

Epeyi uzun oldu, senin ömrün.
Çok insan öldürttü, kinli bir emrin.
Parayı görünce, kalmadı cimrin.
Gayrı, Allah’a diz çök, hacı teyze.

Hacı emmi, manzarayı çakarsa,
Gözüyle görüp, haline bakarsa,
Dini nikaâhı, üstünden yıkarsa,
Eli boş, evden çık, hacı teyze.

Elin dursun, sağı solu yoklama.
Paksoy’umu, boşa sevip koklama.
Bunca günahı, bende saklama.
Alda günahını git, hacı teyze.