Hacı Ökkeş Yediler Anısına 1933-1997

Gaziantep bindokuzyüz otuz üç dünyaya geldin
Fikrine ülküne gerekirse canını seve seve verirdin
Çağırılan yere gider çağırılmazsan asla gitmezdin
Ne diyelim takdiri mukadderat elvedasız sessiz gittin...

Başladın ekmek parası için tatlılığa lokum imalatıyla
Sonra emeklisin kalmadı o tatlar eski tadıyla tuzuyla
Hem kanaat ettin şükür ettin yaratan mevlaya fazlasıyla
Hep şen hep saygındı bu böyle devam etti şöhretiyle şanıyla...

Şimdi eşinde yanında ne eş istersin ne de yemek ne de aş
Fikrin uğruna hazırdın vermeye hem can hem de baş
Şimdi fikrini yaşatır Memik'le Halil Yediler aynı eksiksiz baş
Rahat uyu Ey!!Hacı Ökkeş Yediler fikrinden devam başa baş!!

Hani nerede kaldı o lokum kaynayan bakır büyük bakır kazanlar
Arasan da bulamazsın hisseder anarsın nerde o yazıyı yazanlar
Allahını dinini unutup içip duvar kenarında uyuyup sızanlar
Bir gerçek var ki o da kader yazısına karşı gelip bu sözlere kızanlar

Sen gittin yaşın altmış dört demesinler ki hem yaşlı hem ihtiyar
Geride kalanlar eksikliğini duyar hepside acılı bahtiyar
Eşinde geldi yanına fanidir Dünya böyle hani sağ kalanlar
Dünya malı kalır Dünyada şimdi unutmaz seni dua ile ananlar...