Gül bahçesinin her demedi,
Olsa benim,olursa benim.
Hiçbiri kuruyup gitmezdi,
Ağzımla su taşır verirdim.
Küçük derecikler açardım,
Akması için gönül bahçeme.
Bahçeme kimseyi almazdım,
Dokundurmazdım güllerime.
Biten o yabani otları,
Ellerimle kökten sökerdim.
Olmasaydı bu da sonları,
Tek damla su bile vermezdim.
''Hacı Hünkar bahçende güller,
Ne de güzel koku verirler!
Bizi yabancı bildiler,
Sanki seni tanır gibiler! ..''
Kayıt Tarihi : 19.3.2007 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!